Bijzonder om dit jaar Kathmandu weer te mogen bezoeken! De eerste keer was voor mij in 1993, de laatste keer 2012. En iedere keer volgden de veranderingen elkaar snel op. Van luchtpost persoonlijk ophalen bij de poste restante naar inbellen in een internet-café, van muesli-fruit-curd naar houtoven pizza en ga zo maar door. En wat nu vooral opviel: van tuktuk’s voor iedereen naar iedereen zijn eigen motorfiets.

Hoewel het sinds eind januari officieel weer is toegestaan om als toerist Nepal binnen te komen is er nu vrijwel geen toerist te bekennen. Thamel, het eens bruisende hart van de toeristenindustrie, oogt nu vreemd leeg. Niet dat er niemand op straat is -integendeel, het openbare leven is voor veel Nepalezen sinds het opheffen van de lockdown van zes maanden weer vrijwel terug naar normaal- maar de afwezigheid van toeristen werkt vervreemdend. Ook veel gesloten rolluiken, veel winkels en bedrijven zijn immers afhankelijk van inkomsten uit het toerisme en hier is geen staatssteun. In Thamel, en ook bij Swayambunath, de apentempel, veel sloop, renovatie of reparatie van gebouwen. Ik neem aan nog steeds als gevolg van de grote aardbeving, inmiddels al weer 6 jaar geleden.

Het meerendeel van de mensen op straat draagt een mondkapje. Zou dat zijn vanwege het gezagsgetrouwe karakter van de Nepalezen? Of vanwege de steeds groter wordende invloed van China? Of is het eigenlijk gewoon best handig, in verband met het stof en de smog? Mensen die geen mondkapje dragen worden daar overigens niet op aangekeken. De sfeer is heel gemoedelijk, zoals ik dat ook van vroeger hier ken. Bijzondere ervaring om te zien hoe dat hier gaat met social distancing, open winkels en cafés. Alsof er geen corona bestaat. ‘Only in America and China’ volgens een restauranthouder… In ieder geval schijnen er relatief weinig besmettingen en overlijdens te zijn geweest en de mensen moeten gewoon door met hun leven, om te overleven.

Over covid gesproken: een van de vereisten om Nepal binnen te komen is een verplichte quarantaine van 10 dagen. Of 7. Of 14. Of toch 10? Niemand weet het precies en ook ziet niemand erop toe in welk hotel je dat doet en in hoeverre je je daar aan houdt. Deze quarantaine periode en de onduidelijkheid daarover is wat veel toeristen ervan weerhoud om een vakantie te boeken. Voor ons is dat geen probleem en maken we juist dankbaar gebruik van deze verplichte beperking om eens goed uit te rusten en te acclimatiseren. Er wachten ons binnenkort namelijk vele dagen, weken of zelfs maanden flink doorstappen in de bergen!